Μπορώ να χαρακτηρίσω τις σειρές Clannad και Clannad: After Story με μια πρόταση: για πρώτη φορά, η έννοια «coming of age» μεταφέρεται με τόση επιτυχία!

Σας άρεσε η σειρά Angel Beats!; Πιστεύετε ότι η σειρά Angel Beats! είναι μια από τις καλύτερες που υπάρχουν στα anime; Τότε ΠΡΕΠΕΙ να δείτε και την σειρά Clannad. Λόγω της κοινής παραγωγής της εταιρίας Key και, περισσότερο, της άμεσης συμμετοχής του Jun Maeda (μέλος της Key) και στις δύο σειρές, έχουν πάρα πολλά κοινά στοιχεία, κυρίως σε θέματα animation και υπόθεσης.

Υπάρχει έντονο το στοιχείο του δράματος σε αυτό το anime, φέρνοντας στο προσκήνιο την συζήτηση για το ποιο anime είναι το πιο συγκινητικό: το Clannad, το Angel Beats! ή το AnoHana; Προσωπικά, το AnoHana θεωρώ ότι είναι μια έκρηξη συγκίνησης και πολλών άλλων μελαγχολικών συναισθημάτων και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με τα άλλα δύο, εάν λάβουμε υπ’ όψιν καθαρά τον αριθμό των δακρύων. Το Angel Beats! ήταν και αυτό μια εμπειρία γεμάτη συναισθήματα και το Clannad μου πρόσφερε και αυτό κάποιες σκηνές δακρύων προς το τέλος του.

ΙΣΤΟΡΙΑ [ケース]

Βαθμός: 8,5

Η υπόθεση στην οποία αναφέρομαι αφορά τις δύο σεζόν Clannad και Clannad: After Story που αποτελούν μια ιστορία. Η πρώτη σεζόν, λόγω της παραγωγής όπως ανέφερα παραπάνω, θύμισε έντονα την σειρά Angel Beats!. Στη δεύτερη σεζόν όμως, τα πράγματα αρχίζουν και σοβαρεύουν.

Ο κεντρικός ήρωας είναι ο Tomoya Okazaki, που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ότι είναι ένας άξιος Kyon (πρωταγωνιστής από το Haruhi Suzumiya) επειδή καταφέρνει πολύ πετυχημένα να σχολιάζει σαρκαστικά και με χιούμορ τους γύρω του. Κατά τη διάρκεια της σειράς γνωρίζει πολλά καινούρια πρόσωπα (στην πλειοψηφία τους κορίτσια), τα οποία αρχικά μπορεί να μπερδέψουν τον θεατή, όμως όσο προχωράει η σειρά, οι κεντρικοί χαρακτήρες ξεχωρίζουν πολύ πιο εύκολα. Ένα από τα πρόσωπα που γνωρίζει είναι η χαμηλών τόνων, ντροπαλή Nagisa Furukawa, όπου τα γεγονότα θα τους κάνουν να περνάνε περισσότερο χρόνο μαζί και η ιστορία να εξελίσσεται γύρω τους και στη σχολική τους ζωή και τη ζωή τους λίγο μετά από το σχολείο.

Η κεντρική ιδέα της υπόθεσης μπορεί να ακούγεται πάρα πολύ απλοϊκή, χωρίς να φαίνεται να έχει κάτι εντυπωσιακό να προσφέρει, όμως οι ιστορίες όλων των χαρακτήρων, οι σχέσεις μεταξύ τους και οι ενέργειες που κάνουν είναι εκπληκτικά αποδομημένες. Από αυτές τις ιστορίες, πολλές φαίνονται σαν να μην έχουν κάποιο συγκεκριμένο νόημα και ούτε δεν βοηθάνε ιδιαίτερα στην εξέλιξη της υπόθεσης, όμως όλο αυτό έχει γίνει με σκοπό ο θεατής να δεθεί και να οικειοποιηθεί ορισμένους χαρακτήρες, πράγμα που όντως το καταφέρνει.

Η σειρά στο σύνολο της έχει να προσφέρει πολλές, πάρα πολλές κωμικές σκηνές. Μέχρι στιγμής, είναι το πιο αστείο anime που έχω δει και έχει ξεπεράσει κατά πολύ το χιούμορ από άλλα, καθαρά κωμικά anime που έχω δει. Η πρώτη σεζόν όμως, πέρα από κάποιες εξαιρέσεις, δεν έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα από το χιούμορ αυτό και το χτίσιμο των χαρακτήρων, οπότε, λόγω της αργής εξέλιξης της υπόθεσης (σε κάποια σημεία δεν υπήρχε καν υπόθεση!) δεν είναι εύκολο κάποιος να διατηρήσει το ενδιαφέρον του και να συνεχίσει να παρακολουθεί το anime. Όλη όμως η πρώτη σεζόν πρόκειται για το build-up της δεύτερης σεζόν, του After Story, οπότε κάποιος πρέπει να είναι υπομονετικός και εντέλει θα ανταμοιφθεί.

ΗΧΟΣ [聞こえます]

Βαθμός: 6,0

Παρόλο που και οι δύο σεζόν έχουν παραπάνω από 26 επεισόδια και πολλά διαφορετικά συναισθήματα, το soundtrack δεν ήταν μεγάλο. Αποτελούνταν από λίγα κομμάτια, τα περισσότερα μελαγχολικά και ατμοσφαιρικά που δεν ξεχώριζαν και ιδιαίτερα μεταξύ τους. Τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια αποτελούνταν από έγχορδα όργανα ή αρμόνιο. Χωρίς αμφιβολία, η μουσική ταίριαζε με τις σκηνές και τα συναισθήματα, όμως υπήρχαν και στιγμές όπου, για παράδειγμα, το κομμάτι » Town, Flow of Time, People», που είναι ένα από τα πιο βασικά και ατμοσφαιρικά της σειράς, χρησιμοποιήθηκε σε σκηνές όπου προσωπικά πιστεύω ότι δεν ταίριαζε. Συγκεκριμένα, το κομμάτι αυτό χρησιμοποιήθηκε υπερβολικά σε όλα τα επεισόδια, χωρίς να υπάρχει λόγος. Είναι ένα όμορφο κομμάτι, δεν αντιλέγω, όμως δεν είναι τόσο εκπληκτικό και σε κάποιες σκηνές θα μπορούσε να υπάρχει ένα άλλο κομμάτι που θα ταίριαζε περισσότερο και θα μεγάλωνε την ποικιλία του soundtrack.

Τα δύο OP και ED της σειράς ήταν αρκετά καλά, με αγαπημένο μου το OP του After Story. Θα ομολογήσω ότι εντυπωσιάστηκα και με το ED του επεισοδίου 17 του After Story με το «κολπάκι» που έκαναν λίγο πριν ξεκινήσει. Δεν θα σας το πω όμως για να μην σας χαλάσω βασικά μέρη της ιστορίας.

Όσον αφορά τις φωνές, παρόλο που υπάρχουν πολλά πρόσωπα, κατάφεραν να κάνουν καλή δουλειά με τους ηθοποιούς και ιδιαίτερα με τις φωνές των πρωταγωνιστών.

ΕΙΚΟΝΑ [アニメーション]

Βαθμός: 8,5

Clannad DVD cover volume 1

Το animation της σειράς είναι πολύ καλό. Το μόνο μου παράπονο είναι πως η ποικιλία στα χρώματα μαλλιών των χαρακτήρων ήταν πολύ μικρή, με αποτέλεσμα 4 θηλυκοί χαρακτήρες να έχουν μωβ μαλλιά (πράγμα πολύ φυσιολογικό και καθημερινό στην Ιαπωνία). Οι χαρακτήρες ξεχώριζαν παρόλα αυτά και δεν τους μπερδεύεις μεταξύ τους και είχαν πολύ λεπτομέρεια, όπως πολύ λεπτομέρεια είχαν τα τοπία και τα υπόλοιπα σκηνικά.

Η παλέτα των χρωμάτων ήταν απόλυτα πιστή και ακριβής με το υπόλοιπο περιβάλλον, χωρίς να γίνονται υπερβολές. Εκεί που το animation διέπρεπε, τόσο σε λεπτομέρεια όσο και σε κίνηση, ήταν οι σκηνές από τον Κόσμο των Παραισθήσεων, «The Illusionary World» (Gensō Sekai).

ΒΑΘΜΟΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ [楽しみ]

Βαθμός: 8,5

Η μαεστρία του Jun Maeda είναι εμφανής πίσω από αυτήν την σειρά. Το χιούμορ είναι απερίγραπτο, αλλά αυτό που με κέρδισε ιδιαίτερα ήταν το After Story με τα συναισθήματα που μου προκάλεσε. Η αίσθηση ότι τα πάντα γύρω μας, αλλά και πάνω μας, αλλάζουν χωρίς εμείς να μπορούμε να κάνουμε κάτι, μόνο να ωριμάσουμε και να προσπαθήσουμε να τα αντιμετωπίσουμε ήταν έντονη και διατυπώθηκε με πολύ επιτυχία. Οι χαρακτήρες μεγαλώνουν πραγματικά κατά τη διάρκεια της σειράς, αποφοιτώντας από το σχολείο και μπαίνοντας στη ζωή, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν αληθινά προβλήματα ζωής, όπως το να βρουν μια δουλειά προκειμένου να επιβιώσουν.

Άλλη μια αξία που έχει να προσφέρει αυτή η σειρά είναι η σημασία της οικογένειας. Η βοήθεια και η αγάπη που έχει να σου προσφέρει μια δεμένη οικογένεια είναι ανεκτίμητης αξίας και ουσιαστικά ολόκληρο το anime επικεντρώνεται γύρω από αυτό. Η φράση «έχω κάτι πολύτιμο για να προστατεύσω» είναι πολύ δυνατή. Ευχαριστώ το Clannad που με σύστησε σε έναν χαρακτήρα, τον Akio Furukawa. Δεν είναι ένας από τους πρωταγωνιστές, είναι πάρα πολύ αστείος, όμως πέρα από την πλάκα που έχει, είναι ένας πολύ σοβαρός και υπεύθυνος άντρας που αγαπάει πάνω από όλα την οικογένεια του και, επειδή έχει περάσει από τρομερά δύσκολες καταστάσεις στη ζωή του, έχει υψηλές αξίες και έχει κερδίσει τον σεβασμό μου.

Προτείνω αυτήν την σειρά σε όλους. Έχει πολλά να προσφέρει στον θεατή και δεν θα αφήσουν κανέναν αδιάφορο η ιστορία και οι χαρακτήρες. Μπορεί να χρειαστεί λίγο υπομονή στην αρχή για να εξελιχθεί η υπόθεση, όμως αξίζει τον κόπο.

¬Satoshi