Δεύτερος μήνας των συνεντεύξεων μας και συνεχίζουμε τη δυναμική πορεία μας με άλλο ένα γνωστό πρόσωπο της κοινότητας μας!

Οι περισσότεροι τον έχετε γνωρίσει ήδη από κοντά, χάρη στις εκδηλώσεις που παρευρίσκεται αλλά και οργανώνει ο ίδιος μέσω της ομάδας της οποίας είναι ένας από τους τρεις διαχειριστές, την «Λατρεύω κι εγώ τα anime». Αυτόν τον μήνα, βάζουμε με την πλάτη στον τοίχο τον Αχιλλέα Χάρχαλο με τις ερωτήσεις μας, τις οποίες απαντά αρκετά αναλυτικά και λεπτομερέστατα! Μας μιλά για την ομάδα του, τις εκδηλώσεις, την anime κοινότητα, για το πως είναι η ζωή ενός διαχειριστή ομάδας, μας ανοίγεται όσον αφορά κάποιες πιο προσωπικές ερωτήσεις, αλλά κρατά τα χαρτιά του απόλυτα κλειστά όσον αφορά τα μελλοντικά σχέδια της ομάδας του. Πάμε να δούμε!

Ε. Τι ακριβώς είναι η «Λατρεύω κι εγώ τα anime & manga»; Πως ξεκίνησε και ποια είναι η ιστορία της;

Α: Η “Λατρεύω και εγώ τα Anime & Manga!” όπως προσδιορίζει και το ίδιο το όνομα της είναι μια ομάδα που απευθύνεται σε όλους όσους αγαπάνε τα Anime/Manga και θέλουν να μοιραστούν αυτή τους την ενασχόληση με άλλους ανθρώπους κοινού ενδιαφέροντος. Είναι ένας χώρος για να εκφράσει κάποιος τα συναισθήματα του, τις απόψεις του, τις απορίες του, να μάθει κάτι που θέλει και να περάσει καλά μέσω της αλληλεπίδρασης με τους άλλους fan-μέλη αυτή της ομάδας, πάντα όμως με σεβασμό.
Αυτός ήταν ο λόγος που ξεκίνησε από την ιδρύτρια αυτής της ομάδας, η οποία πλέον είναι απών από την κοινότητα, και αυτός είναι ο λόγος που συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Η Νατάσα, όπως λέγεται, μαζί με έναν φίλο της (γνωστό σε κάποιους ως Grand gamer) ανοίξανε αυτή την ομάδα τον Ιούνη του 2011 με σκοπό να γνωρίσουν ανθρώπους με τα ίδια ενδιαφέροντα. Μην ξεχνάμε πως εκείνη την περίοδο ακόμα δεν ήταν ότι πιο αποδεκτό και δεν έβρισκε κάποιος συχνά κάποιον συμμαθητή/συμφοιτητή του που να βλέπει anime, οπότε υπήρχε η ανάγκη να αναζητήσεις μέσα από φόρουμ/σελίδες και άλλα διαδικτυακά μέσα της τότε κοινότητας για ανθρώπους με το ίδιο ενδιαφέρον.
Όλο αυτό βρήκε ανταπόκριση και σχημάτισε μια όμορφη παρέα όπου στις αρχές του 2012 αποκρυσταλλώθηκε με την πρώτη συνάντηση της ομάδας, ως φυσική ανάγκη να γνωριστούν τα μέλη της ομάδας από κοντά και να διασκεδάσουν μαζί και εκ τότε συνέχισε η μία συνάντηση να διαδέχεται την άλλη. Γυρίσαμε πολλές περιοχές και καταστήματα, καθώς δεν έλλειπαν ποτέ και οι δραστηριότητες (Allou fan park, παγοδρόμια, Bowling κ.α.). Εγώ παραβρέθηκα πρώτη φορά στο 8^ο Meeting της ομάδας και από εκεί ξεκινάνε οι προσωπικές μου αναμνήσεις.
Αυτό που μπορώ να πω ότι ξεχώριζε πάντα στα μάτια μου ήτανε πως αυτή η ομάδα ήταν πολύ δεμένη και η ύπαρξη αυτής οφείλεται στα ίδια της τα μέλη που συνέβαλλαν από την αρχή και βοηθούσαν με όποιο τρόπο μπορούσε ο καθένας, δίνοντας έναν παραπάνω λόγο στους διαχειριστές της να θέλουν να συνεχίζουν να κρατάνε ζωντανό αυτό το ταξίδι ευχάριστων εμπειριών που προσέφερε και προσφέρει!
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πλέον ένα κεφάλαιο έκλεισε καθώς η ομάδα πέρασε από μια μικρή ύφεση το 2015 και επέστρεψε ξανά το 2016. Είναι λογικό ότι στο πέρασμα των χρόνων και όσο οι άνθρωποι περνάμε από μεταβατικά στάδια, κάποιοι θα μείνουν, κάποιοι θα φύγουν, είτε λόγο προτεραιοτήτων, είτε λόγο έλλειψης χρόνου.
Μπορούμε να θεωρήσουμε πως η ομάδα πλέον είναι μια πλήρως ανανεωμένη ομάδα. Είναι η «Λατρεύω… του 2016» (από μέλη, διαχειριστές, εκδηλώσεις, στόχους κ.α.), κρατώντας όμως πάντα τις βασικές ιδέες της… Σεβασμός στα μέλη, αληθινό ενδιαφέρον, συνθήκες για μια ενιαία όμορφη παρέα.

Ε. Η ομάδα αυτή είναι μια από τις πιο ενεργές που υπάρχουν στο Facebook της κοινότητας μας αυτή τη στιγμή και ξεχωρίζει λόγω των πρωτότυπων και συχνών εκδηλώσεων που οργανώνει. Μίλησε μας λίγο γι’ αυτές τις εκδηλώσεις.

Α: Αρχικά ευχαριστώ αν αυτή είναι η άποψη της σελίδας για τη δουλειά μας. Το πόσο ξεχωριστά ή ενεργά είναι αυτά που κάνουμε δεν μπορώ φυσικά να το κρίνω ο ίδιος.
Κοίταξε, σαν άνθρωπος δεν μου άρεσε ιδιαίτερα η ιδέα της online ενασχόλησης, προτιμούσα πάντα τις live εμπειρίες και δραστηριότητες.
Κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι μία απλή συνάντηση για έναν καφέ δεν είναι αρκετή και μαζεύοντας προτάσεις αλλά και παρατηρώντας τον κόσμο είδαμε μαζί με την Αντιγόνη Μίαρη και τον Κυριάκο Μαρνέρα ποιες είναι οι δημοφιλέστερες ενασχολήσεις των μελών μας. Έτσι καταλήξαμε στους τρεις βασικούς μας άξονες τον τελευταίο χρόνο: Yu-Gi-Oh!, Art Meetings, Anime & Other Board Games Meetings.
Πιο Αναλυτικά: 1) Yu-Gi-Oh! Ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2016, αλλά σαν ιδέα προϋπήρχε και δουλευόταν τουλάχιστον από τις αρχές του 2015. Σε αυτήν την σκέψη συνέβαλλε πολύ η ομάδα των Invisible Raptors που ανέκαθεν οι εκδηλώσεις τους περιείχαν δραστηριότητες με παιχνίδια, αν και στραμμένοι στα actions, ήταν μια πηγή έμπνευσης, αλλά πιο πολύ ρόλο έπαιξε ο φίλος μου ο Δημήτρης Δράκος που δεν σταμάτησε να με «ψήνει» μέχρι που υλοποιήθηκε! Αλλά και η βοήθεια του Στέλιου Δαγούνη που ανέλαβε υπεύθυνος στις πρώτες διοργανώσεις ήταν μεγάλη βοήθεια για εμάς ώστε να ξεκινήσουμε τελικά. Αυτή η διοργάνωση έχει ως σκοπό να πλασάρει το Yu-Gi-Oh! καθαρά ως παιχνίδι, ένα μέσω διασκέδασης και υγιούς συναγωνισμού, όπου μέσα από αυτή την ενασχόληση οι παίκτες θα γνωριστούν καλύτερα και θα περάσουν όμορφα, έναντι του μοντέλου ανταγωνιστικότητας και με μόνο σκοπό την νίκη και τα έπαθλα που συχνά συναντάμε. Σαφώς κάποιες στιγμές έχουμε και εμείς τα δικά μας έπαθλα, αλλά ως δική μας επιβράβευση στην όμορφη παρέα που έχει σχηματιστεί και την υποστήριξη που υπάρχει, όχι ως μόνιμη διαδικασία και αυτοσκοπό της εκδήλωσης. Μία διαδικασία που πλέον συντηρούν ολόπλευρα τα ίδια τα μέλη είτε από συμμετοχή, υπόδηση ρόλων που οι ίδιοι εμπνεύστηκαν, συμβουλές και πρακτικές βοήθειες ακόμα και δωρεές επάθλων.
2) Art Meetings. Σε αυτό συνέβαλλαν επίσης δύο παράγοντες! Α) Η συνεχής ενασχόληση του δημιουργικού ποσοστού της ομάδας, παρότι πιστεύω πως ο τοίχος μας δεν είναι πάντα τόσο βολικός για την φιλοξενία των σχεδίων των παιδιών λόγο της γενικότητας στη θεματολόγια της ομάδας, οπότε σκέφτηκα ότι μπορούμε να φιλοξενήσουμε την δουλειά τους μέσα από μια όμορφη δραστηριότητα που θα μπορούν να συμμετέχουν και παιδιά με λιγότερη εμπειρία, να περάσουμε όλοι μαζί καλά και να μάθουμε συγχρόνως, να γίνουμε καλύτεροι σε αυτό. Μέσα σε αυτή την εκδήλωση προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε πρωτότυπους τρόπους συνεργασίας, ομαδικές δουλειές που θα κάνουν ακόμα πιο ευχάριστη την συμμετοχή και διαδικασία. Περιλαμβάνει Συγγραφή σεναρίου, Σχέδιο και κάποιες φορές ακόμα και χειροτεχνία.  Β) Ο δεύτερος παράγοντας έμπνευσης ήταν η φίλη Maggie Tsiopelaki, που είναι σχεδιάστρια και μας βοηθάει και εμάς και τα ίδια τα μέλη πολύ στο να σχεδιάζουν και την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό!
3) Board Game! Δεν νομίζω ότι έχω πολλά να πω γι’ αυτό, είναι κάτι που όλοι μας αγαπάμε ανεξαρτήτου αν είμαστε φαν των anime ή οτιδήποτε άλλου. Ήταν μια ιδέα για κάτι πιο γενικό, ανοιχτό σε ακόμα περισσότερο κόσμο που δεν απαιτεί κάποια συγκεκριμένη δεξιότητα η γνώση, χαλαρό και διασκεδαστικό που μπορεί να περικλείει και παιδιά από το Yu-Gi-Oh σε πιο ελεύθερο παιχνίδι από ότι ένα τουρνουά. Αυτή ήταν ιδέα μέσα στο 2017 που εφαρμόστηκε το καλοκαίρι και θα συνεχίσει από αυτόν τον μήνα και μετά. Σε αυτό θα δώσω τα εύσημα μου στην Αντιγόνη Μίαρη που το έχει πάρει σχεδόν πάνω της επενδύοντας το με όμορφα Quiz (μουσικά μέχρι στιγμής, αλλά έρχονται και νέα), με το ΜΑΝΤΕΨΕ ΠΟΙΟΣ δικής της παραλλαγής και με άλλες όμορφες ιδέες.

Όλες οι δραστηριότητες μας έχουν ως σκοπό τρία βασικά πράγματα που αποτελούν τον ευρύτερο στόχο μας: συμμετοχή περισσότερων μελών που δεν βρίσκανε ενδιαφέρον σε απλές συναντήσεις και σύσφιξη των σχέσεων των μελών, διασκέδαση, δημιουργική ενασχόληση στις κοινές εξόδους μας.

Ε. Τι θα έλεγες σε κάποιον που δεν έχει έρθει ποτέ σε κάποια εκδήλωση της ομάδας ώστε να τον πείσεις να έρθει; Τι πιστεύεις ότι αρέσει στον κόσμο από τις εκδηλώσεις που οργανώνετε;

Α: Κοίταξε, αν κάποιοι δεν έρχονται από καθαρά επιλογή τους, δεν ξέρω αν μπορώ η πρέπει να τους πω κάτι, ο καθένας κάνει και ασχολείται με ότι του κεντρίζει το ενδιαφέρον. Αν όμως ο λόγος που δεν έρχεται είναι επειδή ντρέπεται, η έχει εσφαλμένη ιδέα για το τι μπορεί να συναντήσει και φοβάται τότε… «Φίλε μου σε όλα αξίζει μια ευκαιρία. Με το να έρθεις δεν σημαίνει ότι δεσμεύτηκες για κάτι, μπορείς να έρθεις, να δοκιμάσεις και να αποφασίσεις αν σ αρέσει. Δεν χρειάζεται να είσαι master σε κάτι για να το κάνεις, δεν θα σε κρίνει κανείς, εμείς θα περιμένουμε πάντα όποιον θέλει να μας γνωρίσει και στην τελική μπορείς να έρθεις απλά για μία καλησπέρα και έναν καφέ. Δεν χρειάζεται κανείς να κάνει τίποτα παραπάνω από ότι θέλει, ανεξαρτήτως αν μια εκδήλωση μας περιέχει κάποια δραστηριότητα, η όχι. Είμαστε απλά μια παρέα και θα χαρούμε να σε γνωρίσουμε!»

Ε. Μίλησε μας λίγο για τους άλλους διαχειριστές της ομάδας σου και για τα υπόλοιπα άτομα που έχουν συνεισφέρει στην ομάδα στο παρελθόν, εάν υπάρχουν.

Α: Οι συνεργάτες μου όσο αφορά την «Λατρευω» είναι η Αντιγόνη Μίαρη και ο Κυριάκος Μαρνέρας, δύο παιδιά που γνωριζόμαστε εδώ και μια 5ετία. Ο Κυριάκος είναι από τα ελάχιστα ενεργά μέλη που γνώρισα εγώ, παρόν σχεδόν σε κάθε εκδήλωση της ομάδας πλην εξαιρέσεων που συνεχίζει μέχρι και σήμερα (και ήταν ένα από τα κριτήρια επιλογής του). Λατρεύει τα anime και του άρεσε πάντα να υποστηρίζει, μπορώ να τον χαρακτηρίσω σταθερό στις επιλογές του, ξέρω ότι δεν είναι σήμερα και αύριο δεν είναι. Έχει σταθερότητα και βοηθάει αρκετά κυρίως στο online κομμάτι, αλλά όχι μόνο.
Η Αντιγόνη δυστυχώς δεν ήταν στην Αθήνα και έτσι ενώ ήθελε δεν μπορούσε να είναι ενεργή στις εκδηλώσεις, ωστόσο από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε δόθηκε με όρεξη στην ομάδα και έχει βοηθήσει πολύ στην εξέλιξη αυτής, πιστεύω πως έχει τη δυναμική που χρειάζεται για να βγει μπροστά, νέες ιδέες και όρεξη που ανανεώνουν πλήρως την ομάδα. Και οι δύο είναι εξαίρετοι χαρακτήρες, μπορεί να μην συμφωνούμε πάντα και έτσι είναι το σωστό για να δημιουργηθούν καλύτερες ιδέες, αλλά έχουμε καλή συνεννόηση και ο καθένας συμβάλλει από την πλευρά του σε ότι μπορεί να προσφέρει. Πιστεύω ότι στην ουσία το team δεν θα μπορούσε να’ ναι καλύτερο από ότι αυτή τη στιγμή καθώς ο ένας συμπληρώνει τις ελλείψεις του άλλου και δημιουργείται ένα ενιαίο ολοκληρωμένο αποτέλεσμα! Μα πάνω απ’ όλα είμαστε καλοί φίλοι και τους εκτιμώ απεριόριστα!

Για ένα μικρό διάστημα μέλος της ομάδας διαχείρισης ήταν και η Κατερίνα Τούρλου.
Η Κατερίνα είναι πιο πρόσφατη γνωριμία, είναι τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί της σε επιμέρους projects και είναι πάντα πολύ προσεχτική και υπεύθυνη σε ότι κάνει, μια πολύ καλή και αγαπημένη μου φίλη.  Πλέον συνεργαζόμαστε κυρίως σε άλλους τομείς εκτός ομάδας, παρόλα αυτά πάντα είναι πρόθυμη να βοηθάει ακόμα και τώρα, κάτι σαν τον κρυφό άσσο που λέμε! Χαχαχα!

Ε. Είναι δύσκολος ο ρόλος του διαχειριστή της ομάδας των «Λατρεύω»; Ποιες είναι οι αρμοδιότητες σου;

Α Εξαρτάται πως το βλέπει ο καθένας, για μένα όλα περιέχουν έναν βαθμό δυσκολίας όταν θες να ασχοληθείς πραγματικά με αυτό και να το κάνεις σωστά. Αν απλά θέλεις να έχεις μια ομάδα δεν είναι δύσκολο, αν όμως θέλεις η ομάδα να έχει κριτήρια και ουσιαστικούς κανόνες που εφαρμόζονται γίνεται λίγο δύσκολο από την άποψη ότι κάποιες φορές θα συναντήσεις ανθρώπους που δεν κατανοούν ότι οι αποφάσεις πηγάζουν με γνώμονα το σύνολο και όχι τις προσωπικές επιθυμίες. Αν λόγου χάρη εγώ για να περάσω καλά θέλω να μπω κάπου και να βρίζω ή να μην σέβομαι την άποψη του άλλου γιατί θεωρώ την δική μου απόλυτα σωστή και μοναδική, δεν σημαίνει ότι μία ομάδα είναι υποχρεωμένη να το δεχθεί επειδή «ΕΓΩ» θέλω. Αν επίσης θες να έχεις συνεχή εξέλιξη, τότε σε τρώει, θες συνέχεια να κάνεις κάτι, ασχολείσαι διαρκώς με αυτό. Κάποιες φορές όλοι χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα γιατί ο χρόνος σε φθείρει, αν όμως αγαπάς αυτό που κάνεις στο τέλος το μόνο που μένει είναι ένα ευχάριστο συναίσθημα και τίποτα άλλο. Προσωπικά ασχολούμαι λίγο πολύ με όλα αλλά, επειδή όπως είπα δεν είμαι τόσο του διαδικτυακού, έχω επικεντρωθεί περισσότερο στις συνεργασίες με άλλες ομάδες και την οργάνωση των εκδηλώσεων (μαζί όμως αποφασίζουμε, εγώ απλά εκτελώ). Όλοι θα ασχοληθούμε με όλα, το μόνο που αλλάζει είναι ποιος έχει την κύρια ευθύνη στην κάθε λειτουργία της ομάδας. Ακόμα και μεταξύ εκδηλώσεων μπορεί να διαφέρει η κατανομή ευθυνών.

Ε. Σαν ένας από τους τρεις διαχειριστές της σελίδας, είσαι ικανοποιημένος με τον αριθμό των μελών και την συμμετοχή τους στην ομάδα σου;

Α: Ναι είμαι πολύ ικανοποιημένος. Ο λόγος είναι ότι ποτέ μου δεν με ενδιέφερε το πόσοι, αλλά το ποιοι και με ποιους όρους. Όταν κάνεις κάτι, θες να το βλέπεις να εξελίσσεται, υπό αυτή την έννοια ο αριθμός ποτέ δεν θα είναι αρκετός και θα θες πάντα και πιο πολλούς συμμετέχοντες. Αυτό όμως που με νοιάζει κυρίως είναι αν εγώ κάνω όσο μπορώ το καλύτερο για τα μέλη μας, κατά πόσο περνάνε καλά και κατά πόσο τα ίδια τα μέλη αλληλοσέβονται και δένουν μεταξύ τους. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα όμορφο κλίμα, μία δεμένη παρέα και δεν λείπουν πάντα και νέες συμμετοχές. Αυτό που με απασχολεί λοιπόν είναι κάθε νέα συμμετοχή να μπορεί να ταιριάξει με την υπόλοιπη ομάδα και να αφομοιωθεί από αυτήν. Συνήθως όταν ο αριθμός είναι τεράστιος παρατηρείται το φαινόμενο να μην γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους και να γίνονται παρέες-παρέες κάτι που δεν θα μου άρεσε. Υπάρχει πάντα χώρος για αύξηση της συμμετοχής αλλά είμαι ικανοποιημένος γιατί μοιράζομαι αυτές τις εμπειρίες με τα συγκεκριμένα αυτά παιδιά και τους ευχαριστώ πολύ για όσα προσφέρουν και για την όμορφη παρουσία τους!

Ε. Υπάρχει κάποια περίοδος όπου θεωρείς ότι είναι η καλύτερη της ομάδας ή η αγαπημένη σου;

Α: Άντε πάλι στα δύσκολα. Θα μπορούσα ίσως να πω μία από τις καλύτερες περιόδους τον Γενάρη του 2017 όπου έγινε το επετειακό μας meeting για τα 5 χρόνια. Το εγχείρημα εκείνης της περιόδου (Anime Karaoke) ήταν κάτι που δοκιμάστηκε για πρώτη φορά και με επιτυχία θα έλεγα. Βοήθησε πάρα πολύς κόσμος πιο συγκεκριμένα η Κατερίνα Τούρλου συμμετείχε μαζί μας στην διοργάνωση εκείνη την περίοδο όπου κυριολεκτικά πήρε φωτιά η κοπέλα στις προετοιμασίες και την ευγνωμονώ ακόμα γιατί εκείνη την βραδιά φτάσαμε σε άλλο επίπεδο, αλλά και όλοι μας οι συνεργάτες συνέβαλλαν με κάποιον τρόπο, ήταν μια πραγματικά ομαδική δουλειά άνευ προηγουμένου που αποκορύφωσε τις προσπάθειες όλου του προηγούμενου έτους και μας έφερε πιο κοντά, ενώ το συναίσθημα που ένιωσα από όσους παρευρέθηκαν εκείνη την μέρα ήταν πραγματικά ανεπανάληπτο και αξέχαστο. Ταυτόχρονα εκείνο τον μήνα κάναμε και το πρωτάθλημα τίτλου της ομάδας στο Yu-Gi-Oh! που αύξησε κατακόρυφα το επίπεδο συμμετοχής και ποιότητας του. Από εκεί και πέρα κάθε περίοδος για μένα είναι σημαντική, γιατί η κάθε μία προσφέρει κάτι διαφορετικό, κάτι όμορφο, κάτι αξέχαστο. Αγαπημένη περίοδος όσο αφορά την Λατρεύω προ 2016 ήταν η περίοδος Οκτώβρης 2012 – Γενάρης 2013 όπου γνώρισα, αφομοιώθηκα από την τότε ομάδα και πέρασα πανέμορφες εμπειρίες, μετά το 2016 νομίζω ότι αγαπάω κάθε περίοδο της ομάδας ξεχωριστά.

Ε. Τι σχέδια έχεις για το μέλλον της ομάδας; Υπάρχουν νέες ιδέες ή project σε εξέλιξη αυτήν την περίοδο;

Α: Μυστικό! 😉 Πάντα υπάρχουν ιδέες που δουλεύονται, απορρίπτονται ή εγκρίνονται, αναμένουν ή εφαρμόζονται. Πολλές φορές οι ιδέες πηγάζουν και από τα μέλη της ομάδας. Μέχρι να επιλεχθεί όμως κάποια ιδέα και να’ ναι έτοιμη προς υλοποίηση δεν συζητώ ποτέ για αυτήν. Προς το παρόν θα συνεχιστούν κανονικά τα θεματικά μας event και ίσως υπάρξει και κάτι πιο γενικό μέχρι το τέλος του έτους!

Ε. Ποιος είναι ο προσωπικός σου στόχος, το προσωπικό σου όνειρο όσον αφορά την ομάδα; Που θα ήθελες να την δεις να φτάνει και τι έχεις «απωθημένο» να κάνεις με αυτήν;

Α: Τον Γενάρη του 2016 βρέθηκα σε ένα δίλημμα. Παύση λειτουργίας της ομάδας ή ανανέωση; Κατά μία έννοια λοιπόν ο προσωπικός μου στόχος έχει εκπληρωθεί, η ομάδα ξαναχτίστηκε από την αρχή με νέα μέλη, νέες δραστηριότητες και στόχους, πήρε πάλι ζωή! Όσο αφορά τον ευρύτερο στόχο δεν κοιτάζω μελλοντικά με κριτήριο που θα φτάσει η ομάδα, αλλά πως τα μέλη της θα περνάνε ακόμα καλύτερα και με βάση αυτό ως άξονα γεννιούνται νέες ιδέες, νέα projects και υπάρχει συνέχεια στην πορεία της. Το μόνο που θέλω είναι να διατηρείται ένα υγιές περιβάλλον που δεν θα υπάρχουν παρεξηγήσεις και αντιμαχίες μεταξύ μελών και θα περνάμε όλοι μαζί καλά!

Ε. Πως σε έχει στηρίξει η οικογένεια σου σε όλο αυτό;

Α: Γενικά σαν άνθρωπος είμαι κάπως κλειστός, δεν μοιράζομαι τα πάντα με λεπτομέρειες με την οικογένεια μου, ούτε είμαι από τα άτομα που θα ζητήσουν συχνά τη βοήθεια τους σε κάτι, προτιμώ να το κάνω με την δική μου εμπειρία, τρόπο σκέψης και δυνάμεις. Παρόλα αυτά γνωρίζουν φυσικά τις δραστηριότητες μου και πιστεύω ότι και μόνο που πάντα είναι δίπλα μου και στηρίζουν τις επιλογές μου αντί να τις κατακρίνουν όπως συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις είναι υπέρ αρκετό από μονό του!

Ε. Ποια είναι η γνώμη σου για την Ελληνική anime κοινότητα, τις άλλες ομάδες και τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται γενικά;

Α: Γενικά πάντα μου άρεσε η κοινότητα μας, χαίρομαι που είμαι σε μία χώρα όπου μπορεί κάποιος να πάρει την πρωτοβουλία να κάνει πράγματα χωρίς να πρέπει να περάσει από γραφειοκρατίες και να διαθέτει μεγάλα οικονομικά ποσά, απλά και μόνο για να μπορεί να κάνει κάτι φιλικό και παρεΐστικο όπως εμείς ή άλλες ομάδες του χώρου. Από εκεί και πέρα η κοινότητα είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας μας και, όπως και εκείνη, έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της. Εγώ επιλέγω πάντα να κρατάω τα θετικά γιατί αυτά είναι που έχουν αξία. Δεν ασχολούμαι με όοοολες τις ομάδες του χώρου παρά μόνο με όσες τυχαίνει να έρθουμε σε επικοινωνία και κυρίως όσες έχουν πρακτική δραστηριότητα εκτός διαδικτύου. Πιστεύω ότι οι ομάδες δίνουν πληθώρα επιλογών στα μέλη της κοινότητας και αυτό είναι κάτι ωραίο. Meetings; Art; Party; Τουρνουά; Cosplay; Αυτός είναι ο λόγος που συνεργάζομαι με διαφορετικές ομάδες, ώστε να υπάρχει μια πιο συνολική ανταλλαγή εμπειριών για όλους και να μην γνωρίζουν μόνο ένα κομμάτι αυτού του χώρου. Σίγουρα υπάρχουν και αρνητικές καταστάσεις, αλλά συνήθως αυτοί που τις φέρνουν συχνά στο επίκεντρο σαν επικρατέστερη κατάσταση είναι και αυτοί που προσπαθούν να τις συντηρήσουν. Δεν με ενδιαφέρει να μπω στο «τρυπάκι» να αναλύω και να ασχολούμαι. Μεγάλα παιδιά είμαστε, θεωρώ πως όλοι καταλαβαίνουμε τι κάνουμε ή δεν κάνουμε σωστά, όποιος δεν καταλαβαίνει είναι αυτός που δεν θέλει να καταλάβει!

Ε. Τι πιστεύεις ότι λείπει από την Ελληνική anime κοινότητα, τουλάχιστον εδώ στην Αθήνα;

Α: Δεν ξέρω αν αυτό που θα πω πλαισιώνει την Αθήνα η ευρύτερα, εγώ νιώθω τελευταία ότι το πάθος έχει κάπως υποχωρήσει. Η διασκέδαση πάντα υπάρχει απλώς νιώθω ότι πλέον δεν υπάρχει ο ίδιος αυθορμητισμός έκφρασης που δημιουργούσε πιο έντονες καταστάσεις μέσα στις εκδηλώσεις. Δεν ξέρω αν είναι έτσι ή αν εγώ το εκλαμβάνω έτσι, μπορεί να’ ναι η αλλαγή εποχής, μπορεί οτιδήποτε. Πέραν αυτού φέτος πιστεύω έγινε μια προσπάθεια να υπάρξει μια πιο κοινή πορεία, αλλά έχει πολύ δρόμο ακόμα. Είναι κρίμα να υπάρχουν τόσες διαφορετικές ομάδες και να μην υπάρχει μια κοινή πρωτοβουλία που θα ανεβάσει το επίπεδο σε όλες τις πτυχές της κοινότητας.

Ε. Τι θα ήθελες να δεις να βελτιώνεται, να αλλάζει, ή να σταματήσει να υπάρχει στην Ελληνική anime κοινότητα αυτή τη στιγμή;

Α: Η ανταγωνιστικότητα, ο εγωκεντρισμός και οι παρερμηνείες στις πράξεις των άλλων.
Ο κάθε ένας από εμάς προσφέρει κάτι, όπως μπορεί και όπως πιστεύει. Δεν βρίσκω το λόγο σε ένα χώρο που όλοι έχουμε κοινά χόμπι και βρισκόμαστε για να περάσουμε καλά να υπάρχει ανταγωνισμός, σύγκριση ή ακόμα και ζήλια.

Ε. Θέλεις τα anime να γίνουν πιο «mainstream» και πιο γνωστά στον κόσμο ώστε η κοινότητα μας να μεγαλώσει, ή προτιμάς μια πιο μικρή κοινότητα όπου όλοι μας θα μοιραζόμαστε κάτι «ξεχωριστό» μεταξύ μας;

Α: Θα έλεγα και ναι και όχι. Αυτό που θα ήθελα να αλλάξει στην Ελληνική κουλτούρα είναι η προκατάληψη. Τα φαινόμενα «Πάλι κινέζικα Μίκυ Μάους βλέπεις;» ή «Τι μουσική είναι αυτή; Κινέζικα ακούτε;» Θα ήθελα να γίνει πιο αποδεκτό στην αντίληψη των μη φαν ότι είναι μια μορφή τέχνης αξιοσέβαστη ανεξαρτήτου αν τους αρέσει ή όχι, όπως είναι και η ζωγραφική, αλλά δεν σημαίνει ότι όλοι τρέχουμε σε gallery. Το άλλο πλεονέκτημα που θα έδινε ίσως είναι οι καλύτερες υποδομές τους στην χώρα μας όπως: τηλεόραση, μεγαλύτερη ποικιλία προϊόντων του είδους κ.α. Από την άλλη όμως δεν θα ήθελα να γίνει mainstream γιατί ήδη έχουμε ζήσει εποχές όπου κάποιος περπατάει στο δρόμο ή μπαίνει σε εκδηλώσεις με το ύφος «Κοιτάξτε με! Εγώ είμαι Otaku!!!» λες και είναι κάτι αξιοσημείωτο ή ανακάλυψε το μυστικό της ζωής. Προτιμώ ανθρώπους που βρίσκονται στον χώρο γνωρίζοντας τον λόγο και όχι μία μόδα όπου όλοι θα ακολουθήσουν μέχρι να περάσει η εποχή της. Σε κάθε περίπτωση θα συνέχιζα να κάνω ότι και σήμερα, για όσο το επιθυμώ, χωρίς να με επηρεάζει αυτό!

Ε. Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι εντατικά με τα anime, πως ξεκίνησες και ποιο ήταν το πρώτο σου;

Α: Εντατικά ξεκίνησα γύρω στα τέλη του 2010, αρχές 2011. Σπούδαζα στην Κοζάνη και η αιτία ήταν δύο παιδιά που όλη την ώρα λέγανε «Πότε θα πάμε net να δούμε Bleach και Naruto;» Κάπως έτσι μία μέρα θέλησα να δω το αγαπημένο μου Anime που δεν γνώριζα τότε τι σήμαινε αυτό. Το Plawres Sanshiro! Το είχα δει σε πολύ μικρή ηλικία, το θυμήθηκα και θέλησα να το βρω, όταν το βρήκα ανακάλυψα πως δεν είχα δει όλη την σειρά και αυτό με έκανε να θέλω να το δω ακόμα περισσότερο. Όσο έψαχνα όμως έμπαινα σε διάφορα forums και σελίδες και άρχισα να διαβάζω κείμενα που εξηγούσαν ότι το συγκεκριμένο είναι anime, τι είναι τα anime κ.α. Από τότε άρχισα να ψάχνω και άλλα παλιά anime, το ένα έφερε το άλλο και άρχισα να βλέπω εντατικά χωρίς σταματημό! Χαχαχαχα!

Ε. Αγαπημένο ή αγαπημένα anime;

Α: Αγαπημένο λόγο πολλών αναμνήσεων είναι το Plawres Sanshiro, έπειτα ακολουθεί το One Piece με διαφορά από τα υπόλοιπα.

Ε. Η πλειοψηφία των ατόμων της anime κοινότητας είναι έφηβοι και γενικότερα νέοι σε ηλικία. Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι κάποια στιγμή μπορεί να θεωρήσεις ότι έχεις μεγαλώσει πολύ για να ασχολείσαι με τα anime και την κοινότητα; Πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιο όριο ηλικίας για να βλέπει κάποιος anime;

Α: Παραβλέπω ότι μιλάς για την ηλικία μου και προχωράω στην απάντηση! Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα πρόβλημα με το ηλικιακό όριο, αλλά θεωρώ ότι μόνοι μας πέφτουμε σε αυτό. Η κοινότητα μας θεωρείται ανοιχτόμυαλη αλλά δεν νομίζω ότι αποδέχεται πάντα φυσικά πράγματα. Θεωρούμε ότι κάποιος πχ. στην ηλικία των 40 δεν έχει χώρο εδώ, σαν να του λέμε «πας για ανακύκλωση δεν έχεις άλλη ζωή» και ο νους μας πάει πάντα στο κακό. Τι θέλει αυτός από εμάς; «Αυτός έβλεπε Anime πριν από εμάς, αλήθεια εμείς θα του πούμε τι θα κάνει; Ή δεν θα φτάσουμε ποτέ στη θέση του;» Θα έπρεπε πάντα να κρίνεται ο άνθρωπος και όχι η ηλικία. Αν κάποιος είναι για τους λάθος λόγους στον χώρο, μπορεί να είναι σε οποιαδήποτε ηλικία της ζωής του, ακόμα και στα 20. Κάπως έτσι μόνοι μας δημιουργούμε πλάτες στα επιχειρήματα «Τα Anime είναι για παιδιά» και μετά μας κακοφαίνεται που μας το λένε. Φυσικά αυτή την αντίληψη δεν πιστεύω ότι την έχουν όλοι, πάντα υπάρχουν και αυτοί που δεν κάθονται να ασχοληθούν με το τι κάνει ο διπλανός τους αν αυτό δεν τους επηρεάζει.
Πιστεύω ότι όσο εγώ τα έχω καλά με τον εαυτό μου, θα συνεχίζω για όσο το νιώθω. Δεν μπορώ να γνωρίζω πότε θα αποχωρήσω από την κοινότητα, αλλά σίγουρα θα φύγω όταν δεν θα’ ναι πλέον για μένα προτεραιότητα και όχι για κάποιον άλλο λόγο.
Ως άνθρωποι έχουμε το ίδιο δικαίωμα στο αγαπημένο μας χόμπι σε ότι ηλικία και να βρισκόμαστε, αρκεί να είμαστε σωστοί απέναντι στους υπόλοιπους.

Ε. Είσαι δημιουργικό άτομο; Με τι δημιουργικά χόμπι σου αρέσει να ασχολείσαι;

Α: Πάντα μου άρεσε να βοηθάω καταστάσεις. Δεν είμαι απόλυτα δημιουργικός εκτός αν όντως βρεθεί κάτι να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Πριν μερικά χρόνια ασχολήθηκα λίγο με την συγγραφή manga σεναρίου και ίσως είναι το μοναδικό δημιουργικό χόμπι που είχα, πέραν κάποιων δραστηριοτήτων εντός της ομάδας. Μου άρεσε πάρα πολύ, επειδή όμως η κοινωνικότητα και η οργάνωση εκδηλώσεων μου βγαίνει πιο φυσικά, το’ χω παραμελήσει και δίνω περισσότερο χρόνο στην ομάδα.

Ε. Τι θα πρέπει να γνωρίζουμε όσον αφορά την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του Αχιλλέα Χάρχαλου;

Α: Είμαι βολικός και καλοπροαίρετος, δεν θα σε δω με μισό μάτι. Δεν συγχωρώ όμως ποτέ το ψέμα ή την εκμετάλλευση. Μ’ αρέσει πάντα να ενισχύω και να υποστηρίζω ανθρώπους και καταστάσεις, να προσφέρω γενικότερα. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι ειδικά σε δύσκολες εποχές οι εκδηλώσεις είναι μια καλή διέξοδος. Ξεπερνάω εύκολα μια αρνητική κατάσταση στο μυαλό μου και προχωράω παρακάτω, εκτός αν αφορά πολύ κοντινό μου πρόσωπο. Ακούω πάντα τις γνώμες των άλλων, αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα τις ακολουθήσω εάν δεν συμπίπτουν με την δική μου λογική. Μ’ αρέσει να μαθαίνω στην πράξη και δεν μπορώ την θεωρία. Μ’ αρέσει να δοκιμάζω κάτι, ακόμα και αν αποδειχτεί λάθος, παρά να μην το κάνω καθόλου. Δεν μετανιώνω ποτέ για τις πράξεις μου, καθώς για να έχω κάνει κάτι σημαίνει ότι τότε η αντίληψη μου, το περιβάλλον, οι συνθήκες κ.α. με οδήγησαν σε αυτό το συμπέρασμα, ωστόσο αναγνωρίζω τα λάθη μου εάν τα κατανοήσω. Φέρομαι όπως μου φερθούν. Δεν θεωρώ ποτέ τον εαυτό μου ως σωστό ή λάθος, θεωρώ ότι απλά είμαι αυτό που είμαι, τι είμαι θα με κρίνει ο καθένας με τα δικά του κριτήρια, όπως θα κρίνω και εγώ, και όποιος θέλει με δέχεται η όχι.

Ε. Και η τελευταία και πιο σημαντική ερώτηση. Ομάδα L ή ομάδα Kira;

Α: Πάντα ομάδα Kira. Είμαι με αυτούς που θέλουν να αλλάξουν κάτι ακόμα και αν τελικά οδηγηθούν σε λάθος μονοπάτια, παρά με αυτούς που συντηρούν αυτό που έχουν μάθει και ας έχουν καλό σκοπό.

_____________________

Ένας από τους πιο «κλασικούς» χαρακτήρες που θα δείτε στην anime κοινότητα της Αθήνας μας έδωσε τις απαντήσεις του. Ένα μεγάλο ευχαριστώ καταρχήν που συμφώνησε για να μας παραδώσει αυτήν την συνέντευξη, αλλά και για τον χρόνο που αφιέρωσε για να απαντήσει τις ερωτήσεις.

Μπορείτε να γίνετε μέλος της ομάδας (εάν δεν είστε ήδη) στο Λατρεύω κι εγώ τα anime/manga, αλλά και στη σελίδα τους στο Facebook!