Πως να μην αποφασίσω να ξεκινήσω μια τέτοια σειρά, όταν όλοι αμέσως συζητάνε γι’ αυτήν και έχει έναν τέτοιο τίτλο;

Προσωπικά, μου αρέσει να ξεκινάω μια σειρά, γνωρίζοντας όσο το δυνατόν λιγότερα για την υπόθεση (και καθόλου εάν αυτό είναι δυνατόν), ώστε να δημιουργώ μια δική μου άποψη με βάση μόνο αυτά που βλέπω και όχι αυτά που έχω ακούσει. Όταν έμαθα γι’ αυτήν την σειρά, το μόνο που έκανα ήταν να διαβάσω την περιγραφή της, η οποία με τράβηξε αρκετά και έτσι αποφάσισα να την ξεκινήσω.

Η σειρά, η οποία αύριο θα προβάλλει το 3^ο της επεισόδιο, αφορά δύο νεαρά αγόρια, τα οποία τα είχαν αφήσει όταν ήταν μωρά έξω από μια εκκλησία και τα ανέθρεψε και μεγάλωσε ο Ιερέας του ναού. Τα δύο αγόρια, αν και δεν ήταν βιολογικά αδέλφια, μεγάλωσαν με αδελφική αγάπη ο ένας προς τον άλλον. Η μόνη διαφορά τους ήταν ότι ο ένας, ο Yuno, είναι άριστος χειριστής της μαγείας και πολύ ταλαντούχος, ενώ ο άλλος, ο Asta, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει καθόλου μαγεία, άρα και έχει αποφασίσει να επικεντρωθεί στην φυσική εκγύμναση του σώματος του. Α, ναι, ξέχασα να σας αναφέρω ότι τα παιδιά αυτά βρίσκονται το βασίλειο του Clover, ένα βασίλειο όπου ΟΛΟΙ μπορούν να χρησιμοποιούν μαγικές δυνάμεις, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, οπότε το να μην έχει ο Asta καθόλου μαγικές ικανότητες είναι κάτι που του δημιουργεί πρόβλημα στην καθημερινότητα του και τον αφήνει στο περιθώριο και στη σκιά του Yuno.

Η ιστορία έχει πολλά κοινά στοιχεία με το Naruto. Το ίδιο ακριβώς στυλ, τα ίδια ακριβώς κλασικά μονοπάτια, το ίδιο ακριβώς μοτίβο του αποκομμένου, χωρίς ικανότητες μαθητή όπου δεν τα βάζει ποτέ κάτω και κατά κάποιον τρόπο βάζει στόχο να γίνει ο επόμενος Μάγος – Βασιλιάς (και προφανώς θα τα καταφέρει στο τέλος). Καταλαβαίνει εύκολα κανείς το γιατί έχει τόσα κοινά, βλέποντας το στούντιο παραγωγής (Pierrot) και βλέποντας ότι πρόκειται για ένα Shonen. Πολλές κλισέ σκηνές, κλισέ χιούμορ και κλισέ χαρακτήρες.

Ο σχεδιασμός σαν σύνολο είναι απλός και κλασικός, με έντονα χρώματα, όχι πολύ εντυπωσιακό animation και εικόνα χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Αυτό που σίγουρα απόλαυσα είναι πως έχει αρκετά εντυπωσιακές σκηνές δράσης και όμορφη εικόνα όταν η δράση και η μαγεία πραγματοποιείται. Την σχέση των δύο αδελφικών φίλων την βρήκα κάπως απογοητευτική, καθώς ήταν ένα από τα στοιχεία που τόνιζε η περιγραφή της σειράς, αλλά και η σειρά η ίδια κατά τη διάρκεια της, αλλά δεν υπήρχε καμία πραγματική χημεία μεταξύ τους. Αυτό που βρήκα πραγματικά ενοχλητικό ήταν η φωνή του Asta… Και τα συνεχόμενα ουρλιαχτά του… Κάθε φορά που συνέβαινε αυτό, έπρεπε να θυμίζω στον εαυτό μου ότι έβλεπα ένα Shonen…

Είμαι πάρα πολύ επιφυλακτικός με αυτήν την σειρά. Εάν δεν ήξερα ότι θα είχε 13 επεισόδια θα ήμουν πάρα πολύ σκεπτικός στο να την παρακολουθήσω, καθώς έχει όλα τα στοιχεία μιας long running anime σειράς. Είναι λίγα τα επεισόδια πάντως, οπότε θα την παρακολουθήσω και από εκεί και πέρα εξαρτάται από την εξέλιξη των γεγονότων πόσο ικανοποιημένο θα με αφήσει. Είναι όμως γενικά μια σειρά η οποία παρακολουθείται ευχάριστα, έχει χιούμορ και δράση και δεν νομίζω να απογοητεύσει κάποιον που θα την ξεκινήσει χωρίς να έχει πολύ υψηλά τις απαιτήσεις του.

~Satoshi