Μετάβαση στο περιεχόμενο

Devils Line

Ήταν μια από τις πιο δημοφιλής σειρές στη σελίδα MyAnimeList πριν ξεκινήσει και η υπόθεση εύκολα κέντρισε και το δικό μου ενδιαφέρον.

Ανάμεσα στους ανθρώπους, κρυμμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία, ζουν πραγματικοί βρικόλακες. Μοιάζουν και συμπεριφέρονται σαν τους απλούς ανθρώπους, όμως στη θέα του αίματος, η δίψα τους αποκαλύπτεται και χάνουν τον έλεγχο του εαυτού τους, γίνονται επικίνδυνα τέρατα. Η ύπαρξη των βρικολάκων και των επιθέσεων τους έχει μείνει κρυφή όλα αυτά τα χρόνια χάρη σε μια μυστική, κρατική οργάνωση. Η μαθήτρια Taira Tsukasa επιβιώνει μιας τέτοιας επίθεσης, όπου τη σώνει ο Anzai Yūki, μέλος της οργάνωσης αυτής.

Φυσικά, η ιστορία εξελίσσεται πολύ περισσότερο πέρα από αυτό, με μια μεγάλη πληθώρα χαρακτήρων να περιπλέκουν την υπόθεση. Η πληθώρα των χαρακτήρων ήταν ένα πρόβλημα που αντιμετώπισα σε αυτή τη σειρά, δεν θέλω να ξεκινήσω όμως από τα αρνητικά.

Όσον αφορά το κεφάλαιο «βρικόλακες» μέσα σε romance σειρές, είναι πολλοί αυτοί που περιμένουν να δουν κάτι καλύτερο από την κλασική Twilight ιστορία που πολλούς απογοήτευσε. Αυτό μπορώ να εγγυηθώ ότι η σειρά το δίνει. Έχουμε δει και έχουμε εξερευνήσει άπειρες φορές τους βρικόλακες μέσα σε σύγχρονες κοινωνίες και η σειρά αυτή δεν είναι εξαίρεση. Κινείται στα κλασικά μονοπάτια, όμως η ιστορία αποδόθηκε πολύ καλά και χωρίς υπερβολές, πράγμα που μου κράτησε το ενδιαφέρον.

Οι πρωταγωνιστές είχαν πολύ ενδιαφέρον και η ιστορία είχε έναν σταθερό ρυθμό με καλή ροή. Με ικανοποίησε πολύ το γεγονός ότι δεν επικεντρώθηκε στο ρομάντζο, κάτι που θα με απογοήτευε και θα με έκανε να χάσω το ενδιαφέρον μου, αντίθετα το ρομάντζο, η δράση και το δράμα ήταν ισάξια κατανεμημένα.

Όσον αφορά την εικόνα, ο σχεδιασμός ήταν κάπως μέτριος, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Όμως αξίζει να σημειωθεί ότι σκηνοθετικά είχε κάτι πρωτότυπο, δείχνοντας μας δυναμικά πλάνα και ιδιαίτερα εφέ, κυρίως στις σκηνές δράσης. Η μουσική ήταν και αυτή δυναμική, προσωπικά όμως δεν με ενθουσίασε το soundtrack, δεν υπήρξε κάποιο κομμάτι που να ξεχώρισα. Το OP ήταν αρκετά δυνατό και το ED πολύ όμορφο, εμένα όμως δεν με ενθουσίασαν πολύ.

Το δυνατό κομμάτι της σειράς είναι πιστεύω οι κεντρικοί χαρακτήρες. Ξεχωρίζουν και έχουν προσωπικότητα. Αυτοί που διέκρινα και είχαν το περισσότερο ενδιαφέρον (και πιστεύω ότι οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν μαζί μου) ήταν ο Hans Lee (Johannes Kleemann) και ο Megumi Ishimaru, αυτός που όλοι δικαιολογημένα σχολίασαν ότι ο σχεδιασμός του και η προσωπικότητα του παραπέμπει σε κοντινό ξάδελφο του L. Αξίζει πάντως να αναφερθούν τα ονόματα των ηθοποιών που έκαναν τις φωνές των κεντρικών χαρακτήρων, του Matsuoka Yoshitsugu στο ρόλο του Anzai και της Yui Ishikawa στο ρόλο της Taira. Ήταν πρωτόγνωρο να ακούμε μια πιο βραχνή και άγρια έκδοση του Kirito (Sword Art Online) και μια πιο αθώα και φοβισμένη έκδοση της Mikasa (Attack on Titan) αντίστοιχα.

Το πρόβλημα μου με αυτήν την σειρά είναι η εξέλιξη της υπόθεσης. Όπως προανέφερα παραπάνω, όσο προχωράει η ιστορία, η υπόθεση γίνεται όλο και πιο περίπλοκη. Ταυτόχρονα όμως, υπήρξαν στιγμές όπου η εξέλιξη φαινόταν να έπεφτε σε τοίχο, χωρίς να έχει κάποια ξεκάθαρη κατεύθυνση ή κάποιον σκοπό. Όσο γινόντουσαν τα πράγματα πιο περίπλοκα, έμπαιναν και νέοι χαρακτήρες, αλλά και κάποιοι άλλοι, που δεν είχαν παίξει τόσο σημαντικό ρόλο αρχικά, κατέληξαν να είναι σημαντικό κομμάτι της ιστορίας. Όλο αυτό με μπέρδεψε κάπως και μου έκανε δύσκολη την προσπάθεια να καταλάβω τι ακριβώς γινόταν, ιδίως στο τελευταίο 1/3 της σειράς. Η γνώμη μου είναι ότι η υπόθεση έγινε λίγο πιο περίπλοκη απ’ όσο χρειαζόταν, θα μπορούσα να είχα απολαύσει τη σειρά περισσότερο όσο τα πράγματα ήταν ακόμη απλά. Δεν εννοώ ότι η υπόθεση ήταν κακή. Είχε έξυπνες ανατροπές, βαθιά υπόθεση και γενικά ήταν πολύ καλή, με ένα αρκετά καλό τελευταίο επεισόδιο, όμως μέσα σε 12 επεισόδια ίσως η ιστορία ήθελε να πει περισσότερα απ’ όσα προλάβαινε και η πληθώρα των χαρακτήρων μπερδεύει τον θεατή, καθώς δεν έχουν όλοι αρκετό χρόνο προβολής ώστε να τους μάθει και να δεθεί μαζί τους.

Σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι είναι μια καλή σειρά, που είχε κάποια θέματα όσον αφορά τη δομή της. Η απόδοση της ιστορίας είναι μοναδική, οπότε εάν ψάχνει κάποιος μια ρομαντική ιστορία τρόμου και δράσης με βρικόλακες και με σοβαρή πλοκή, αυτή εδώ είναι μια καλή επιλογή. Δεν εγγυώμαι ότι θα αρέσει σε όλους, όμως σίγουρα συστήνω τουλάχιστον να δοκιμάσετε να δείτε τα πρώτα 4 επεισόδια. Όσοι ψάχνουν για μια καθαρά ρομαντική ιστορία ή μια καθαρά ιστορία τρόμου, καλύτερα να μην ασχοληθούν με αυτήν εδώ.

Για τους λάτρεις των βρικολάκων, δεν έχω να προτείνω κάτι καλύτερο από το Shiki φυσικά, μια σειρά τρόμου όπου οι βρικόλακες είναι ακριβώς έτσι όπως θα πρέπει να είναι. Το συγκεκριμένο βέβαια, δεν έχει καθόλου ρομάντζο. Για μια σειρά θρίλερ, με μια υποψία ρομαντισμού, το καλύτερο για εμένα είναι το Another. Ελπίζω να δείτε κάποιο από τα δύο, ή και τα δύο, και να σας αρέσουν!

Until next time, keep watching anime!

~Satoshi

コメント - Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: