Μετάβαση στο περιεχόμενο

Mirai Nikki – Τα Plotholes και γιατί είναι overrated

Κάποια anime είναι αρκετά overrated και παίρνουν περισσότερα από όσα τους αξίζει και πιστεύω ότι το Future Diary είναι ένα από αυτά.

Ήθελα εδώ και καιρό να μιλήσω γι’ αυτό το anime πιο αναλυτικά, πέρα από το review που του είχα κάνει σχεδόν 3 χρόνια πριν. Συγκεκριμένα, ήθελα να μιλήσω για τα plot holes που έχει η υπόθεση, κάποια κενά που φαίνεται ότι έχουν ξεπεραστεί και έχουν περάσει εντελώς απαρατήρητα από αυτούς που εξυψώνουν τη σειρά σαν μια από τις καλύτερες. Δεν λέω ότι είναι κακή σειρά. Ίσα ίσα που έχω αναθεωρήσει σε μερικά πράγματα που είχα πει στο review μου τώρα που έκανα το rewatch για να γράψω αυτό το άρθρο. Όμως, κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί αυτά τα κενά που υπάρχουν αδικαιολόγητα στη σειρά, τα οποία και θα αναλύσω παρακάτω:

Plothole No.1: Το πρώτο plothole έρχεται νωρίς νωρίς, από το 5ο κιόλας επεισόδιο. Είναι ένα από τα πιο ωραία επεισόδια της σειράς, όμως υπάρχει μια σκηνή όπου με έκανε να αναρωτιέμαι «πως έγινε αυτό;» Είναι η σκηνή μέσα στον ναό της Tsubaki, όπου η Yuno καταφέρνει και σκοτώνει τον πραγματικό Twelfth ανάμεσα σε αυτούς που είχε κάνει πλύση εγκεφάλου. Αφού σκοτώνει τον Twelfth, η Tsubaki προδίδει την Yuno και τον Yuki και τους αποκαλύπτει ότι το σχέδιο της από την αρχή ήταν να τους σκοτώσει. Βλέπουμε ότι δύο άντρες πιάνουν και ακινητοποιούν την Yuno και άλλοι τρεις είναι από πίσω της και την προσέχουν. Λίγο αφού η Tsubaki τους αποκαλύπτει την προδοσία της, η Yuno ξαφνικά απελευθερώνεται και σφάζει όλους τους άντρες. Πως στο καλό η Yuno, ένα 14χρονο κορίτσι, απελευθερώθηκε από την λαβή δύο αντρών εντελώς ξαφνικά;

Plothole No.2: Θα μιλήσω για τα επεισόδια 6 και 7. Ο Fifth, ο Reisuke Houjou είναι ένα 4χρονο αγόρι, τον οποίο βρήκα πολύ ενοχλητικό σαν χαρακτήρα και τις δύο φορές που παρακολούθησα τη σειρά. Ξέρω ότι η σειρά αυτή είναι φαντασίας και ότι οι χαρακτήρες είναι αντίστοιχα φανταστικοί, όμως, συγγνώμη, δεν μπορώ να δεχτώ το γεγονός ότι ένα 4χρονο αγόρι όχι μόνο είναι Diary Holder, αλλά και τρομερά έξυπνο ώστε να συνωμοτεί εναντίων της Yuno και του Yuki. Πως είναι δυνατόν να φτιάχνει δηλητήρια, αντίδοτα, να μπορεί να ταχυδρομεί μόνος του συστημένα γράμματα και να έχει στην κατοχή του μάσκες αερίου, έτσι απλά; Δεν είναι plothole το συγκεκριμένο, όμως είναι μια πολύ αδύναμη στιγμή στην πλοκή. Αν είναι δυνατόν, να υπάρχει ένα όριο, γιατί αυτά τα βρήκα πολύ ενοχλητικά και αισθάνθηκα ότι έπαιζαν με την νοημοσύνη μου. Θα το πω, χάρηκα όταν τον σκότωσαν.

Plothole No.3: Ένα από τα μεγαλύτερα μου «γιατί;;» που ίσως πρόκειται να πω ποτέ στη ζωή μου σε σειρά είναι στο 9ο επεισόδιο. Μιλάω φυσικά για την «περίφημη» σκηνή με το κορώνα-γράμματα. Ο Aru προκαλεί την Hinata σε ένα παιχνίδι κορώνα-γράμματα. Εάν έχανε, ο Aru θα έπρεπε να παραδώσει το Future Diary του στη Hinata. Εάν κέρδιζε, η Hinata θα έπρεπε να τους αφήσει ελεύθερους. Η Hinata δέχτηκε την πρόκληση. Γιατί;; ΓΙΑΤΙ;; Γιατίιιι…;;; Γιατί να δεχτεί μια τέτοια πρόκληση; Είχε ξεκάθαρα το πάνω χέρι! Απειλούσε τη Yuno και τον Yuki με μαχαίρι! Είχε όλα τα Future Diaries στη διάθεση της, εκτός του Aru! Είχε έναν ολόκληρο στρατό με σκυλιά να περιμένουν απ’ έξω! Είχε τον απόλυτο έλεγχο και θα μπορούσε απλώς να απειλήσει τον Aru ώστε να τον αναγκάσει να παραδώσει το Diary του. Πραγματικά, δεν υπήρχε ΚΑΝΕΝΑΣ απολύτως λόγος να δεχτεί μια τέτοια πρόκληση.

Plothole No.4: Τα παράξενα συνεχίζονται στο επεισόδιο 14. Ο Aru, ο Kosaka και η Mao εγκλωβίζονται από την Yuno σε ένα δωμάτιο όπου απελευθερώνονται δηλητηριώδη αέρια με σκοπό να τους σκοτώσει. Ο Kosaka βρίσκει την λύση για τη σωτηρία τους και σκαρφαλώνει μέσα από έναν αεραγωγό. Ο αεραγωγός οδηγεί στο δωμάτιο όπου βρισκόταν η Yuno. Μια απλή ερώτηση φυσικής: εφόσον τα δύο δωμάτια ενώνονται μέσω του αεραγωγού, αυτό δεν σημαίνει ότι και το δηλητηριώδες αέριο μπορούσε να περάσει από το δωμάτιο που τους είχε εγκλωβίσει η Yuno στο δωμάτιο που βρισκόταν η ίδια, θέτοντας η ίδια σε κίνδυνο τη ζωή της; Ή μήπως δεν το είχε σκεφτεί αυτό;

Plothole No.5: Εκτός από το μεγάλο «γιατί;;» που μου δημιούργησε το επεισόδιο 9, το επεισόδιο 21 μου δημιούργησε ένα μεγάλο «πως;;» Αφού ο Δήμαρχος John Balks κλειδώνεται μέσα στο τεράστιο χρηματοκιβώτιο για να είναι ασφαλής, η Minene στρέφεται εναντίων του Yuki και προσπαθεί να τον σκοτώσει. Ο Yuki είναι κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο, ενώ η Minene στέκεται μπροστά από την μοναδική έξοδο που είχε το δωμάτιο και τον απειλούσε με όπλο. Δεν υπάρχει τρόπος να γλιτώσει ο Yuki. Η σκηνή αλλάζει και πηγαίνει για λίγο στη Yuno και τους υπόλοιπους, όταν όμως επιστρέφει στον Yuki και την Minene, βλέπουμε ότι κατά κάποιον τρόπο, ο Yuki έχει βγει από το δωμάτιο και έτρεχε να γλιτώσει από την Minene. Πως;;; Πως το έκανε αυτό;;; Το δωμάτιο είχε μόνο μια έξοδο και η Minene (που θυμίζω ότι είναι τρομοκράτης) τον απειλεί με όπλο! Δεν δέχομαι ότι η Minene αστόχησε και κατά κάποιον τρόπο ο Yuki κατάφερε να την προσπεράσει και να βγει από την μοναδική έξοδο. Αυτό ήταν απλώς αδικαιολόγητο.

Αυτά τα 5 θα αναφέρω εγώ σαν βασικά. Υπάρχουν αρκετά άλλα πέρα από αυτά, όμως. Υπάρχει το ερώτημα το που βρήκε την μηχανή η Minene την πρώτη φορά που την είδαμε, όταν ξέφυγε μέσα από τους καπνούς όταν βομβάρδιζε το σχολείο του Yuki. Δεν υπήρχε καμία μηχανή εκεί γύρω, μέσα στο προαύλιο του σχολείου. Έπειτα, δεν φαίνεται να επηρεάζεται και πολύ ο κόσμος μετά τον βομβαρδισμό του σχολείου και του θανάτου των τόσων παιδιών. Η ζωή στην πόλη συνεχίστηκε κανονικά και όλοι επέστρεψαν στο σχολείο μετά από ένα μήνα διακοπών. Η μητέρα του Yuki (που σίγουρα θα έχει ακούσει για το γεγονός αυτό στο σχολείο του γιου της), ούτε καν ανησύχησε για την ασφάλεια του και δεν μπήκε καν στον κόπο να τον ρωτήσει.

Δεν είναι ότι θεωρώ το Mirai Nikki κακή σειρά. Βασικά, είναι πολύ κακό και πολύ καλό ταυτόχρονα! Όμως το δικό μου το πρόβλημα με αυτήν την σειρά, είναι πως έπαιζε με την νοημοσύνη μου σε πολλές περιπτώσεις. Δεν με πειράζει όταν υπάρχουν κάποια κενά στην υπόθεση μιας σειράς, μπορεί και να μην τα προσέξω κιόλας. Αυτό που με πειράζει (και είναι κάτι που έχω αναφέρει και παλιότερα σε κάποια reviews μου), είναι όταν συμβαίνουν πράγματα απλώς και μόνο για να συμβούν, χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος ή κάποια εξήγηση. Συμβαίνουν απλά για να προσθέσουν δράμα ή ένταση ή απλώς για να δώσουν μια συνέχεια στην πλοκή. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Deadman Wonderland, Kabaneri of the Iron Fortress, ή και το Caligula. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα οι παραπάνω σειρές.

Θα μπορούσε να είναι μια καταπληκτική σειρά. Τα γεγονότα όμως ήταν όλα βολικά για την εξέλιξη της ιστορίας. Οι συμμαχίες ήταν όλες βολικές για τον πρωταγωνιστή, πολύ εύκολα συμμαχούσαν μαζί του χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, όπως και πολλές καταστάσεις ήταν υπέρ του χωρίς λόγο. Παρόλο που η σειρά προσπαθούσε να περάσει το μήνυμα ότι οι υπόλοιποι χαρακτήρες, πέρα των πρωταγωνιστών, έκαναν ενέργειες και έδιναν τις δικές τους μάχες στο background ταυτόχρονα, κάτι τέτοιο ήταν προφανές ότι δεν συνέβαινε. Όλα τα περιστατικά γύρναγαν γύρω από τον Yuki και οι περισσότεροι του αντίπαλοι ήρθαν βολικά ο ένας μετά τον άλλον με τη σειρά, ώστε να αντιμετωπίζονται από τους πρωταγωνιστές. Εάν δεν υπήρχε η Yuno και ο εκκεντρικός της χαρακτήρας, αυτή η σειρά δεν θα ήταν το ίδιο ψυχαγωγική. Από τους υπόλοιπους χαρακτήρες, αυτοί που μου άρεσαν και μου έκαναν εντύπωση ήταν ο αστυνομικός Keigo Kurusu, ο συνάδελφος του Masumi Nishijima και η Minene Uryū. Προσωπικά, αυτοί ήταν οι πιο καλά δομημένοι χαρακτήρες, με τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες και εξέλιξη.

Στο rewatch που έκανα όμως, μπορώ να πω ότι απόλαυσα τη σειρά περισσότερο. Έχει ένταση, έχει δράση, έχει τρομερή μουσική και στα πολύ θετικά μπορώ να βάλω την εξέλιξη του χαρακτήρα του Yuki. Ξεκινά σαν ένας αδύναμος, δειλός χαρακτήρας, όπου τον πέταξαν ξαφνικά μέσα σε έναν πόλεμο ζωής και θανάτου, κάτι που ήταν απόλυτα ρεαλιστικό, ενώ με τον καιρό εξελίσσεται και δυναμώνει (αν και υπάρχουν σκηνές στις οποίες η κλάψα του ήταν υπερβολική). Ναι, η σειρά χρησιμοποίησε όλα τα μέσα υπέρ του για να δυναμώσει, όμως τουλάχιστον έχει μια λογική εξέλιξη σε αντίθεση με άλλους χαρακτήρες (ναι, πάλι για εσένα μιλάω, Emiya Shirou).

Φυσικά, το καλύτερο σημείο της σειράς είναι από το επεισόδιο 19 και μετά, όταν ο Yuki το παίρνει απόφαση να κερδίσει τον πόλεμο. Σε αυτά τα επεισόδια ο Yuki γίνεται πολύ bad-ass και η πλοκή γίνεται καταπληκτική. Αυτά τα επεισόδια δείχνουν τις δυνατότητας που είχε η σειρά, εάν είχε αποδοθεί καλύτερα, χωρίς τις αδυναμίες και τα plotholes που ανέφερα παραπάνω. Επίσης, στα θετικά είναι και η ιστορία της Yuno και οι απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που είχαν δημιουργηθεί για τον χαρακτήρα της μέχρι τότε. Η ιστορία της ήταν πολύ συγκινητική και δραματική και η πλοκή ήταν πολύ έξυπνη.

Εν κατακλείδι, η σειρά αυτή μπορεί να θεωρηθεί μόνο ψυχαγωγική. Εάν βάλει κάποιος το μυαλό του να δουλέψει, δεν θα τον ικανοποιήσει η σειρά, ίσως και να τον εκνευρίσει και να την παρατήσει. Είναι μια πολύ καλή σειρά μόνο εάν δεν επικεντρωθείς στη λογική της και απλώς κάτσεις να την απολαύσεις. Να απολαύσεις τη δράση της, να απολαύσεις την Yuno, να απολαύσεις τους σκοτωμούς και τη φαντασία της, γιατί από αυτά σίγουρα έχει.

Εάν όμως θέλεις μια σειρά με πραγματικό battle royale, όπου όλοι οι χαρακτήρες, τα γεγονότα και οι συμμαχίες παίζουν ρόλο και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά απρόβλεπτο, τότε υπάρχουν δύο σειρές που μάλλον θα σας ικανοποιήσουν: το πρόσφατο Juuni Taisen και το Fate/Zero, φυσικά.

Until next time, keep watching anime!

~Satoshi

コメント - Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: