Το RWBY πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη σειρά για την κοινότητα μας, κυρίως λόγω του animation της και της χώρας παραγωγής της.

Το RWBY είναι ίσως το πιο κλασικό παράδειγμα όπου μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος στη συζήτηση για το εάν σειρές όπου δεν έχουν σαν χώρα παραγωγής την Ιαπωνία μπορούν να θεωρηθούν anime, καθώς το RWBY έχει σαν χώρα παραγωγής τις ΗΠΑ και την εταιρία Rooster Teeth. Παρόλα αυτά, έχει καταφέρει και έχει περάσει στην κοινότητα, κυρίως την Αμερικάνικη φυσικά, ως anime. Την γνώμη μου πάνω σε αυτό το θέμα θα την αναλύσω σε επόμενο άρθρο τις επόμενες μέρες.

Η σειρά αυτή είναι on-going και μόλις πριν λίγο καιρό ολοκλήρωσε την 4^η της σεζόν και αναμένουμε την 5^η. Καθώς η σειρά δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη και καθώς οι διαφορές ανάμεσα στην κάθε σεζόν είναι αρκετά μεγάλες, θα μιλήσω για την κάθε σεζόν ξεχωριστά.

1Η ΣΕΖΟΝ

Εννοείται ότι το πρώτο πράγμα που έχω να συζητήσω εδώ είναι και το πρώτο πράγμα όπου παρατηρεί κάποιος όταν ξεκινάει τη σειρά αυτή: τα γραφικά. Και η μόνη αλήθεια είναι πως είναι απαίσια! Τα πάντα είναι 3D CG, το οποίο επίσης δεν είναι και πάρα πολύ καλό. Δεν έχει λεπτομέρειες, έχει φτωχό background και κακές κινήσεις. Ακόμα και οι background χαρακτήρες δεν φαίνονται καν, είναι απλά μαύρες σκιές που περπατάνε. Γενικά, θυμίζει παιχνίδι με σχετικά καλά γραφικά, για πλατφόρμα του PS1 όμως…

Οι φωνές είναι καλές, η ηθοποιία είναι καλή, κάποιες φωνές όμως δείχνουν να είναι λίγο… off.. Έχει όμως καταπληκτική μουσική, κυρίως στις σκηνές δράσης, κάτι που είναι ίσως το δυνατότερο κομμάτι ολόκληρης της σειράς.

Η πρώτη σεζόν έχει 16 επεισόδια τα οποία είναι γύρω στα 7 λεπτά το καθένα, με κάποιες εξαιρέσεις. Η κεντρική υπόθεση, όπως και η εξέλιξη της ιστορίας, είναι αρκετά κλισέ και προβλέψιμη: η Ruby Rose, ένα νεαρό κορίτσι, όπου καταφέρνει και μπαίνει στη σχολή για Κυνηγούς πριν συμπληρώσει την προβλεπόμενη ηλικία, με όνειρο να γίνει μια πολύ δυνατή και πετυχημένη Κυνηγός. Οι Κυνηγοί είναι εκπαιδευμένοι στρατιώτες όπου κρατούν ασφαλή την ανθρωπότητα από τα άγρια τέρατα που υπάρχουν στο σύμπαν τους και από αυτούς που τα εκμεταλλεύονται για να ικανοποιήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα. Πάρτε έναν κόσμο του Final Fantasy, απλά σε μικρότερη κλίμακα, καθώς υπάρχει πολλή φαντασία, πολλοί χαρακτήρες με διαφορετική προσωπικότητα και διαφορετικές δυνάμεις ο καθένας. Άλλο ένα πολύ δυνατό στοιχείο της σειράς είναι οι σκηνές δράσης. Είναι εξαιρετικά καλές και δυναμικές και έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις όλους τους διαφορετικούς χαρακτήρες με τα διαφορετικά στυλ μάχης να παλεύουν και να συνδυάζονται. Οι μάχες είναι σίγουρα ένα σημείο όπου ο θεατής μπορεί να ξεχάσει πόσο κακό είναι το 3D… Επίσης, η σειρά έχει και μια πολύ καλή δόση κωμωδίας μέσα, η οποία είναι μεν βεβιασμένη και προβλέψιμη ορισμένες φορές, τις περισσότερες όμως είναι πάρα πολύ καλή.

Τα πιο έντονα στοιχεία που έχει αυτή η σειρά και έχει καταφέρει να περάσει στη νοοτροπία της κοινότητας ότι πρόκειται για anime είναι δύο. Πρώτων, η καταγωγή του δημιουργού της, ο Monty Oum, όπου είναι κατά ¼ Ιάπωνας και, δεύτερον, το anime στυλ που υπάρχει στον σχεδιασμό των χαρακτήρων, τις αντιδράσεις τους, τα όπλα τους, τα πάντα. Σκεφτείτε ότι πιο κλισέ έχετε συναντήσει σε μια anime σειρά και θα το βρείτε εκεί μέσα. Ακόμη και όσοι δεν έχουν δει πολλά anime σίγουρα θα εντοπίσουν εύκολα κάποιο χαρακτηριστικό τους. Δεν είναι αρνητικό αυτό, ούτε ενοχλητικό, καθώς συμβαίνει κυρίως στις κωμικές σκηνές. Η σειρά κατά κάποιον τρόπο κατάφερε να με τραβήξει και να γίνει εθιστική ώστε να θέλω να συνεχίσω να την βλέπω και να απολαμβάνω τα επεισόδια, κυρίως χάρη στη δράση που είχε. Έτσι και ξεπεράσει κάποιος το θέμα του 3D, η σειρά βλέπεται πολύ ευχάριστα. Η πρώτη σεζόν δεν ήταν η καλύτερη, αλλά ήταν πολύ ευχάριστη.

2Η ΣΕΖΟΝ

Ξεκινάει κάποιος τη δεύτερη σεζόν και αμέσως παρατηρεί ότι οι background χαρακτήρες δεν είναι πλέον μαύρες σκιές, αλλά έχουν αποκτήσει χρώμα και σχέδιο! Οπτικά, αυτή σίγουρα είναι μια μεγάλη βελτίωση, κατά τα άλλα όμως, το 3D έχει παραμείνει ίδιο, με εξαίρεση κάποιες ίσως βελτιώσεις στην κίνηση των χαρακτήρων και των αντικειμένων.

Στη δεύτερη σεζόν τα πράγματα ξεφεύγουν λίγο (τονίζω, μόνο λίγο) από την κλισέ και προβλεπόμενη εξέλιξη της ιστορίας και τα γεγονότα αρχίζουν και σοβαρεύουν κάπως, ξεφεύγοντας από το «cute main character girl που προσπαθεί να ξεχωρίσει και στο τέλος τα καταφέρνει» στυλ. Η εξαιρετική δράση και μουσική παραμένουν και στην δεύτερη σεζόν, η οποία έχει 12 επεισόδια και δειλά δειλά φτάνουν τα 12 λεπτά σε διάρκεια, παρουσιάζοντας νέους χαρακτήρες. Δεν μπορώ να μην αναφέρω και τη συμμετοχή σε αυτήν την σεζόν του Vic Mignogna ως τη φωνή του Qrow Branwen, ενός από τους πιο ενδιαφέρον χαρακτήρες ολόκληρης της σειράς, κάνοντας πολύ καλή δουλειά.

Είναι μια σειρά όπου εάν κάποιος κάτσει και χαλαρώσει για να τη δει, χωρίς να περιμένει ιδιαίτερο βάθος ή βάρος στην υπόθεση, απολαμβάνοντας τις σκηνές δράσης, το χιούμορ και την μουσική, θα μπορέσει να τη δει πάρα πολύ ευχάριστα.

3Η & 4Η ΣΕΖΟΝ

Τον Φεβρουάριο του 2015, όσο η τρίτη σεζόν ήταν ακόμη υπό παραγωγή, έρχεται ο θάνατος του Monty Oum, αφήνοντας στο άγνωστο τους θεατές για το εάν θα ολοκληρωνόταν η παραγωγή ή όχι. Μετά από κάποιο καιρό όμως, ανακοινώνεται ότι η παραγωγή συνεχίζεται κανονικά και η σεζόν θα προβληθεί. Ο Monty Oum ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα για την εταιρία Rooster Teeth και αυτός που αποφάσισε να πρωτοπορήσει δημιουργώντας αυτήν την σειρά, ο θάνατος του οποίου ήταν σημαντική απώλεια για την εταιρία.

Τοποθετώ την 3^η και την 4^η σεζόν μαζί, καθώς και οι δύο σεζόν έχουν ριζικές διαφορές σε σύγκριση με τις προηγούμενες δύο όσον αφορά την ιστορία τους. Δεν είναι τόσο «αυτοτελής» όσο ήταν οι άλλες δύο, αλλά έχουν μια συνέχεια, μια ενιαία μορφή. Η δράση και η μουσική για άλλη μια φορά είναι εκπληκτικές, όλοι οι χαρακτήρες που γνωρίσαμε αποκτούν σημασία στην εξέλιξη της ιστορίας, αναπτύσσεται περισσότερο η ιστορία τους, κάποιοι χαρακτήρες χάνονται (πράγμα που δεν περίμενε κανείς για το στυλ που είχε η ιστορία έως τώρα) και τα πράγματα γίνονται πολύ, πολύ πιο σοβαρά. Ιδίως το τέλος της τρίτης σεζόν με άφησε να κρέμομαι από την καρέκλα μου, θέλοντας να δω οπωσδήποτε τη συνέχεια.

Μεγάλη βελτίωση στα γραφικά δεν υπάρχει, τουλάχιστον όχι όσο παρατήρησα εγώ. Η κάθε σεζόν φαίνεται ότι σταθεροποιείται στα 12 επεισόδια των 15 λεπτών περίπου.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Προτείνω αυτήν την σειρά σε όλους, ιδίως σε αυτούς που τους αρέσει η δράση, και ορίστε και το αυτοκολλητάκι δίπλα που αποδεικνύει ότι την προτείνω (έχω πολύ καιρό να το χρησιμοποιήσω και χαίρομαι που είναι γι’ αυτήν την σειρά).

Ο βασικός λόγος που την προτείνω σε όλους είναι λόγω της 3^ης και 4^ης σεζόν. Εκεί τα πράγματα αποκτούν ένα πιο βαθύ, πιο σκοτεινό και πιο επικό στυλ. Δεν λέω να περιμένετε ένα Madoka Magica, ή ένα FMA, όμως είναι αρκετά ικανοποιητικό παρόλα αυτά. Ακόμη ένας λόγος που προτείνω αυτήν την σειρά είναι πως εύκολα μπορεί να την απολαύσει κάποιος. Βλέπεται πάρα πολύ εύκολα και ευχάριστα, είναι ελαφριά, δεν κουράζει και το μέγεθος του κάθε επεισοδίου είναι μικρό. Στην τελική, σίγουρα θα σας ικανοποιήσει η πολύ εντυπωσιακή δράση που έχει, η φαντασία της, η τρομερή μουσική και το χιούμορ. Τα γραφικά είναι ένα μεγάλο αρνητικό που πρέπει ο θεατής να ξεπεράσει, ιδίως άμα έχει συνηθίσει στον εντυπωσιακό σχεδιασμό κάποιων σύγχρονων anime που προβάλλονται τελευταία, όμως πιστεύω ότι εύκολα μπορεί να το ξεπεράσει για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω. Προσωπικά, εγώ είμαι ενθουσιασμένος για την 5^η σεζόν που έχει προγραμματιστεί να προβληθεί στις 14 Οκτωβρίου φέτος.

Εάν δείτε τη σειρά, ή εάν την έχετε δει ήδη, θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω τις εντυπώσεις σας.

~Satoshi