Είστε φαν του Ιαπωνικού χιούμορ και κωμωδίας; Είστε φαν της ανέμελης σχολικής ζωής; Ετοιμαστείτε λοιπόν να δείτε άλλη μια κλασική κωμωδία σε ένα Γυμνάσιο της Ιαπωνίας…

Όχι όμως οποιοδήποτε Γυμνάσιο… Ούτε μιλάμε εδώ για την κλασική κωμωδία. Μπορεί το όνομα της Nichijou να μην παραπέμπει σε κάτι ιδιαίτερο (καθώς nichijou σημαίνει «καθημερινή ζωή»), όμως τα γεγονότα που συμβαίνουν σε αυτήν είναι ο ορισμός του άκυρου και του «wtf»!!

ΙΣΤΟΡΙΑ [ケース]

Βαθμός: 5,5

Το όνομα Nichijou είναι λοιπόν η απόλυτη ειρωνεία και η κωμωδία ξεκινάει από εκεί. Χωρίς να έχει κάποια ενιαία, κεντρική υπόθεση, η σειρά αυτή των 26 επεισοδίων συνδυάζει καθ’ όλη τη διάρκεια της μια συνεχόμενη σειρά από αναπάντεχα, σουρεαλιστικά και αξιοπερίεργα περιστατικά γεμάτα τρέλα. Τα περιστατικά διαδέχονται το ένα το άλλο στις σκηνές, κρατώντας τον θεατή σε συνεχόμενη εγρήγορση.

Οι χαρακτήρες, ξεκινώντας από τους μαθητές και φτάνοντας στους ίδιους τους καθηγητές, είναι όλοι ένας προς ένας και έχουν τις δικές τους ιδιοτροπίες. Κάποιοι μπορεί να μην φαίνονται στην αρχή, αλλά όλοι τελικά κρύβουν μια πτυχή τους που είναι κωμική και γρήγορα κάνει την εμφάνιση της.

ΗΧΟΣ [聞こえます]

Βαθμός: 6,0

Δεν μπορώ να πω ότι το soundtrack μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ή ότι είχε κάποιο κομμάτι το οποίο να ξεχώριζε. Ήταν απλώς εκεί και έκανε τη δουλειά όπου έπρεπε να κάνει για μια κωμική σειρά. Για αυτά που μπορώ να πω ότι ήταν εξαιρετικά ήταν τα δύο τραγούδια των OP. Παρόλο που όλα τα τραγούδια των ED με άφησαν εντελώς αδιάφορο (εκτός από το πρώτο που ήταν ένα σχετικά όμορφο, παιδικό τραγουδάκι), τα OP ήταν τόσο πιασάρικα και με έβαζαν στο κλίμα του anime τόσο καλά που δεν μπορούσα να σταματήσω να τα παρακολουθώ!

Επίσης, αυτό που μπόρεσα να ξεχωρίσω ήταν ότι το περιβάλλον είχε αρκετά καλούς και πλούσιους ήχους. Όσον αφορά την ηθοποιία, δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, όμως ήταν αρκετά καλή. Υπήρχαν δύο φωνές όπου ξεκάθαρα δεν ταίριαζαν με τον σχεδιασμό που είχε ο χαρακτήρας τους, όμως υπήρχαν και φωνές, όπως της Mariko Honda που έκανε τη φωνή της Yūko Aioi, όπου η ηθοποιός έκανε πολύ καλή δουλειά.

ΕΙΚΟΝΑ [アニメーション]

Βαθμός: 6,0

Nichijou Volume 1 cover

Καταλαβαίνει κανείς ότι η εταιρία υπεύθυνη για την παραγωγή ήταν η Kyoto Animation μονάχα βλέποντας το πρώτο OP. Κάποιος που έχει δει κάποιο από τα Haruhi Suzumiya, Lucky Star ή K-ON μπορεί να δει τα κοινά στοιχεία μεταξύ των OP και κυρίως το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές χορεύουν. Ανέφερα ήδη ότι τα δύο OP ήταν εξαιρετικά και ένας βασικός λόγος ήταν επειδή οι πρωταγωνιστές ακολουθούσαν τον ανέμελο, τρελό ρυθμό των τραγουδιών.

Κατά τα άλλα, το animation δεν ήταν εξαιρετικό. Ναι, υπήρχαν πολύχρωμα σκηνικά και σχέδια χαρακτήρων, οι κινήσεις τους ήταν πολύ καλές και σε μερικές σκηνές το animation ήταν πρωτότυπο και εξαιρετικό, όμως σε γενικές γραμμές το επίπεδο του δεν ξεπέρναγε το μέτριο. Άλλο ένα χαρακτηριστικό της Kyoto Animation είναι ότι ξέρει να δημιουργεί και να σχεδιάζει χαριτωμένους, moe χαρακτήρες. Για την ακρίβεια, η Kyoto Animation έχει καθιερώσει και έχει γίνει ειδικός σε αυτό το στυλ των moe και το ίδιο κάνει και σε αυτό το anime.

ΒΑΘΜΟΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ [楽しみ]

Βαθμός: 6,0

Για πρώτη φορά έχω περισσότερα πράγματα να πω για τα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός anime, όπως τον ήχο και την εικόνα του, παρά για την ιστορία του και αυτό συμβαίνει επειδή το Nichijou δεν έχει κεντρική ιστορία. Αυτός όμως ίσως ήταν και ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν απόλαυσα τόσο πολύ αυτήν την σειρά.

Το κάθε επεισόδιο αποτελείται από πολλές, μικρές σκηνές, οι οποίες περιέχουν πολύ πρωτότυπες ιδέες για κωμωδία και αυτό ήταν κάτι το οποίο το απόλαυσα. Κάθε φορά που έβλεπα έναν χαρακτήρα, απλά περίμενα με αγωνία να δω τι αστείο θα κάνει και πότε θα το κάνει. Από ένα σημείο και μετά όμως, σε κάποια επεισόδια το χιούμορ μειώνεται και δύσκολα η σειρά κράτησε το ενδιαφέρον μου. Η σειρά αυτή εξακολουθεί να την θεωρώ μια από τις καλύτερες κωμικές σειρές, όμως λόγω των αδυναμιών της δύσκολα θα την σύστηνα σε θεατές που έχουν υψηλές απαιτήσεις. Είναι πολύ αστεία, όμως δεν είναι για όλους. Η σειρά με την οποία έχω γελάσει περισσότερο (και δεν είναι καθαρή κωμωδία) είναι το Clannad και σε σύγκριση με αυτήν, το Nichijou δεν είναι τόσο αστείο (η σύγκριση των δύο αυτών σειρών είναι εφικτή καθώς μοιράζονται τον ίδιο σκηνοθέτη, τον Tatsuya Ishihara, και το στυλ στο χιούμορ είναι κοινό, οπότε ηρεμήστε, εξαγριωμένοι φαν του Clannad που τόλμησα να συγκρίνω την αγαπημένη σας σειρά με μια κωμωδία!!). Όμως, εάν κάποιος ψάχνει για μια απλή κωμωδία, χωρίς τον παράγοντα «δράμα» ή «ρομάντζο», τότε θα του συνέστηνα το Nichijou.

~Satoshi